اسرائیل باید تحت فشار قرار گیرد تا جنایت علیه مردم بی‌دفاع غزه را متوقف کند
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۳۴۱۱۹
به گزارش گروه دانشگاه ایسکانیوز، محمدرضا مخبر دزفولی رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران در نامه‌ای خطاب به آکادمی‌های جهان در محکومیت فاجعه غزه تاکید کرد: رژیم اسرائیل تحت فشار قرار گیرد تا فوراً و بدون فوت حتی یک لحظه، جنایات علیه مردم بی‌دفاع غزه را متوقف کند.
بیشتر بخوانید: بیانیه بسیج اساتید درباره حماسه ۱۳ آبان / رویداد تسخیر لانه جاسوسی و طوفان الاقصی به هم شباهت دارنددر نامه رئیس فرهنگستان علوم جمهوری اسلامی ایران خطاب به آکادمی‌های جهان در محکومیت فاجعه غزه آمده است:
«بسم‌الله الرحمن الرحیم
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار
عالیجناب، درست زمانی که این نامه را به شما ارسال می‌کنم، در مقابل چشمان همه ما غیر انسانی‌ترین و وحشیانه‌ترین جنایات در غزه در حال ارتکاب است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
به عقیده اینجانب آنچه در وظیفه همه فرهنگستان‌ها با هر نام یا اساسنامه‌ای است، در نهایت پاسداری و ارتقای کرامت انسان‌ها از طریق قواعد عرفی و پذیرفته شده بین‌المللی است. فعالیت ما در نهایت خدمت به نوع بشر در بستر علم و فرهنگ است.
باید در نظر داشت که کنوانسیون‌های چهارگانه ژنو (۱۹۴۹) و پروتکل‌های الحاقی و سایر مقررات بشردوستانه بین‌المللی که پس ازجنگ‌های خانمان‌سوز جهانی به تصویب رسیده‌اند، موجب امیدواری بشریت شد که در فرض وقوع درگیری‌های مسلحانه، لااقل شهروندان و بخصوص کودکان و زنان و سالخوردگان و مراکز درمانی از هرگونه آسیب در امان خواهند بود.
متأسفانه اکنون شاهد نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بین‌الملل بشردوستانه و حقوق بشر توسط اسرائیل در نوار غزه و سرزمین‌های اشغالی هستیم. محاصره کامل بخشی از ملت فلسطین در نوار غزه، ایجاد قحطی، کشتار وسیع غیر نظامیان از جمله کودکان، زنان و سالخوردگان، نابودی بیمارستان‌ها و سیستم بهداشت و درمان، حمله به مساجد، کلیساها، تخریب عامدانه مراکز تاریخی و فرهنگی، حمله علیه کارمندان بین‌المللی و خبرنگاران، تخریب منازل مسکونی، از بین بردن مزارع، کوچ اجباری و دسته جمعی مردم فلسطین، تداوم تجاوز و غصب سرزمین‌های فلسطین از طریق شهرک‌سازی تنها نمونه‌ای مشهود از جنایاتی است که علیه ملت فلسطین در حال ارتکاب است.
همه ما در مقابل وجدان و وظیفه انسانی خود، در مقابل خداوند و بر اساس قانون در یک آزمون سخت قرار گرفته‌ایم. آیا می‌توانیم چشمان خود را بر دود و آتش برخاسته از سرزمین سوخته غزه فرو بندیم و گوش خود را برای نشنیدن ناله و ضجه‌های کودکان فلسطینی که نا امیدانه در انتظار اقدامی انسان‌دوستانه از جانب ما هستند، ببندیم؟
عالیجناب، بی‌تفاوتی در مقابل این جنایات، بی‌تفاوتی در مقابل بشریت و کرامت و تمامیت روحی و جسمانی اوست. این بی‌تفاوتی باعث خواهد شد که مبانی حقوق بین‌الملل بشردوستانه که اخلاقی‌ترین و انسانی‌ترین مقررات حیات بین‌المللی هستند، سست و لرزان گردد و باعث شود که جنایتکاران دیگر آن را به عنوان مجوزی تلقی کنند تا در آینده هر گونه جنایتی علیه انسان‌های بیگناه را روا بدانند.
عالیجناب، ما نیز در مقابل این جنایات به عنوان مراکزی که اهتمام به صیانت از علم و فرهنگ بشری را به عهده داریم، وظیفه‌ای به اندازه سهم خود داریم. از این رو پیشنهاد می‌کنم یکصدا از همه اعضای جامعه بین‌المللی به شمول دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی به‌ویژه سازمان ملل متحد و یونسکو و همچنین سازمان‌های غیر دولتی اقدامات ذیل را مطالبه نماییم:
۱. همه اعضای جامعه بین‌المللی صدای خود علیه جنایات ارتکابی در غزه را بلند کرده و رژیم اسرائیل را به دلیل این جنایات محکوم کنند.
۲. رژیم اسرائیل تحت فشار قرار گیرد تا فوراً و بدون فوت حتی یک لحظه، جنایات علیه مردم بی‌دفاع غزه را متوقف کند.
۳. اجازه ارسال کمک‌های بشردوستانه زیر نظر سازمان ملل متحد و سازمان‌های بین‌المللی بشردوستانه به مردم غزه داده شود و مانع‌تراشی علیه آن متوقف شود.
۴. جنایات ارتکابی علیه مردم غزه به نحو شایسته‌ای توسط خبرنگاران و حقوقدانان مستند شود تا این جنایات برای همیشه در مقابل چشمان اعضای جامعه بین‌المللی قرار داشته باشد تا در تلاطم‌های بین‌المللی و لاپوشانی‌های سیاسی هیچ‌گاه به فراموشی سپرده نشده و درس عبرتی برای آیندگان باشد.
۵. مرتکبین جنایات علیه مردم بی‌دفاع غزه به جهانیان معرفی شوند و وظیفه نظامات قضایی ملی و بین‌المللی برای سپردن جنایتکاران به دست عدالت به آنها یادآوری شود.
۶. جامعه بین‌المللی مکانیسمی کارآمدتر برای پایان بی‌کیفری مرتکبین جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت توسط رژیم اشغالگر علیه مردم فلسطین تعبیه نماید.
از جنابعالی دعوت می‌کنم که فارغ از هر ملاحظه سیاسی، مذهبی و ملی بلکه صرفاً برای پاسداشت وجدان بشری به این کمپین انسان‌دوستانه پیوسته و یکصدا و متحد صدای خود را علیه این جنایات غیر انسانی به گوش همه جهانیان برسانیم.»
انتهای پیام/
کد خبر: 1205155 برچسب‌ها آموزش عالیمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: آموزش عالی علیه مردم بی دفاع غزه جامعه بین المللی رژیم اسرائیل
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۳۴۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ قاطع سفیر ایران به ادعای نخست‌وزیر دانمارک
به گزارش «تابناک» به نقل از ایسنا، نامه سرگشاده افسانه نادی پور به مته فردریکسن نخست وزیر پادشاهی دانمارک منتشر شد که به شرح زیر است:
فرصت را غنیمت شمرده به اظهارات منتسب به سرکار عالی مبنی بر «ایستادن ایران در سمت اشتباه تاریخ» پس از پاسخ تلافی‌جویانه مشروع ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ( ۱۳ آوریل ۲۰۲۴) نیروهای مسلح ایران به حمله اسرائیل به سفارت ایران در سوریه پاسخ می‌دهم.
احتراما، یادآور می‌شوم که روز دوشنبه ۱۳ فروردین ۱۴۰۳ (اول آوریل ۲۰۲۴) در حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک ایران در دمشق تعداد زیادی، از جمله هفت مستشار ارشد نظامی ایرانی که برای مشاوره به دولت سوریه در مبارزه با گروه تروریستی داعش در این کشور حضور داشتند، کشته شدند.
با توجه به مصونیت اماکن دیپلماتیک بر اساس قوانین بین‌المللی و کنوانسیون‌های دیپلماتیک، ایران انتظار داشت که حمله اسرائیل به اماکن دیپلماتیک از سوی همه کشورها، بویژه آنهائی که در ارتباط با احترام به حقوق بین‌الملل خود را پیشتاز می‌پندارند، و مهمتر از همه توسط شورای امنیت سازمان ملل متحد، محکوم شود.
مایه تاسف است که برخی از کشورها، اگرچه به طور مستمر خواستار خویشتنداری و کاهش تنش «برای جلوگیری از گسترش درگیری» بوده اند، اما حمله اسرائیل که دقیقاً مغایر با فراخوانها برای خویشتنداری، و تعمدا به قصد فراگیر کردن جنگ در منطقه با کشاندن ایران به جنگ با متحدان اسرائیل، بخصوص ایالات متحده آمریکا، به منظور منحرف کردن توجه از جنایات جاری اسرائیل در غزه بود، را محکوم نکردند.
ایران با قصد پرهیز از افتادن در این تله اسرائیل، در حالی که با سازمان ملل و سایرین در حال گفتگو و تعامل بود، بمدت ده روز حداکثر خویشتنداری را از خود نشان داد. در نهایت، و در پی عدم واکنش از سوی شورای امنیت سازمان ملل به دلیل مخالفت برخی از اعضای دائم این شورا، برای کشور من هیچ گزینه ای جز اعمال حق ذاتی دفاع از خود، براساس ماده ۵۱ منشور ملل متحد، در مقابل نقض حاکمیت آن توسط اسرائیل باقی نمانده بود.
همچنین باید در نظر داشت که پاسخ ایران سنجیده، محدود، با اجتناب عمدی از اهداف غیرنظامی یا اقتصادی بود و تنها دو پایگاه هوایی را که در حمله به بخش کنسولی سفارت در دمشق شرکت داشتند را هدف قرار داد.
با توجه به موضعگیری‌های مثبت مقامات دانمارکی، از جمله سرکار عالی، در مورد نیاز مبرم برای رعایت حقوق بشر، انتظار می رفت که واکنشی نسبت به جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و نسل کشی در غزه و سایر نقاط فلسطین اشغالی صورت گیرد. تصاویر زنده از غزه که نشان دهنده فجیع‌ترین ظلم - مرگ، ویرانی، گرسنگی و انسانیت زدائی – بویژه علیه زنان و کودکان، که وجدان جهان را به لرزه درآورده است، نه تنها شایسته محکومیت، بلکه سزاوار فریاد و نهیب اعتراضی است. متأسفانه، از هیچ یک از کسانی که خود را در سمت درست تاریخ می‌پندارند، چنین موضعگیری دیده نشده است.
بر اساس آمار روزآمد، در حملات اسرائیل به غزه از ۷ اکتبر، حداقل ۳۵۰۰۰ فلسطینی، دو سوم آنها زن و کودک، کشته و ۷۸۰۰۰ نفر زخمی‌شده اند. هزاران نفر مفقود هستند که گمان می رود زیر آوار مدفون شده اند، نزدیک به ۳۰۰۰۰ کودک، تعداد زیادی از آنها با جراحات ماندگار و ابدی، یتیم شده اند و بسیاری از آنها بستگانی هم برای مراقبت از خود را ندارند. ۳۸۰۰۰۰ واحد مسکونی، ۴۱۲ مدرسه و دانشگاه، ۵۵۶ مسجد، سه کلیسا و ۲۰۶ اماکن باستانی و میراث فرهنگی، و همچنین ۳۲ بیمارستان و ۵۳ مرکز بهداشتی تخریب شده اند، اما، دریغ از یک کلمه محکومیت از جانب کسانی که "در سمت درست تاریخ ایستاده اند"!
این یک واقعیت زندگی است که کشتار و ویرانی برای هیچ یک یا هیچ ملتی صلح و امنیت به ارمغان نخواهد آورد. بر اساس گزارش سازمان ملل، تنها در غزه، ۱۹۰۰۰ کودک یتیم شده اند که بستگانی هم برای مراقبت از خود ندارند. آنها چه نقشی در درگیری‌های چند دهه گذشته داشته اند؟ اگر این بچه‌ها از ادامه کشتار در غزه جان سالم بدر برند، چه انتظاری باید از آنها داشت؟ از دیگرمردم آنجا، پیر و جوان، که در تمام طول عمرشان جز اشغال، سرکوب و تسخیر و مقهورسازی چیزی ندیده اند، چه انتظاری باید داشت؟
خانم نخست وزیر!
اغلب گفته می‌شود که "حقیقت اولین قربانی جنگ است". اولاً، این یک جنگ نیست، یک حمله وحشیانه یک طرفه به جامعه‌ای محصور شده و بی دفاع، عمدتا زنان و کودکان، به قصد ریشه کن کردن آنهاست. ثانیاً، اینجا نه که حقیقت، بلکه انسانیت است که قربانی شده است. حقیقت آشکار، و همان چیزی است که جهان با وحشت شاهد آن است و آن چیزی نیست جز جنایات علیه بشریت، بی سابقه در عصر حاضر و گذشته، که به طرز بی‌رحمانه‌ای علیه غیرنظامیان بیگناه در حال وقوع است.
درخواست آتش بس، اما عمل نکردن به آن، دادن کمک‌های غذایی، اما مخالفت نکردن با تحویل سلاح به اسرائیل برای بمباران کامیون‌های مواد غذایی، نهایت تناقض اخلاقی است. عدم محکومیت این جنایات، از جمله، به اسرائیلی‌ها کارت سفید و اختیار تام می‌دهد تا به کارزار نسل کشی و پاکسازی قومی غزه ادامه دهند.
بیم آن می رود که ادامه بی رویه این نسل کشی عواقب گسترده ای را نه تنها برای مردم باقی مانده غزه، بلکه برای منطقه و به تبع آن برای کل جهان در پی داشته باشد. بنابراین، بر همه دولت‌ها، سیاستمداران، افراد صاحب نفوذ و مردم واجب است که برای توقف این قتل عام به شدت، معنادار و مؤثر تلاش کنند. چه تعداد بیشتر باید کشته شوند و چه میزان ویرانی بیشتر باید به بار آید تا متحدان اسرائیل در سمت درست تاریخ بایستند و پایان دادن به مرگ و ویرانی در غزه را خواستار شوند؟
گفتنی است، نخست وزیر در مصاحبه‌ای تلویزیونی گفته بود که ایران درباره پاسخ به رژیم صهیونیستی، طرف اشتباه تاریخ ایستاده است و نقش مخرب در خاورمیانه دارد.
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان